Wéér een (korte) nieuwsbrief over het gedoe rond die toverschool - 10/02

Ik ben deze week op vakantie, en hou de nieuwsbrief daarom kort. Nog erger: ik ga het hebben over een onderwerp dat al helemaal kapotgeschreven is, want de discussie rond Hogwarts Legacy blijft door mijn hoofd spoken. Heb je daar geen zin in, scroll dan vooral verder naar het nieuwsoverzicht.

Iemand vragen om een game níet te spelen - dat zit niet echt in mijn aard. Liever geef ik zo rustig mogelijk context en achtergrond. Tegelijk kan ik goed de zorgen en de boosheid plaatsen van transgender mensen, en de reden waarom er wordt opgeroepen tot een boycot.

Ik ga niet weer opnieuw uitleggen wat Rowling allemaal heeft gezegd dat schadelijk is voor de transgendergemeenschap - Glamour zet hier de uitspraken op een rij, en transgender journalist Jessie Earl plaatst het hier in de context van de vergiftiging van ons maatschappelijk klimaat jegens trans personen. Als je Hogwarts Legacy koopt, dan verdient Rowling er aan. Dat zijn de feiten; over de rest moet je zelf beslissen.

Ik liep gisteren in het Eye Filmmuseum bij de tentoonstelling van het werk van Saodat Ismailova, een Oezbeekse filmmaker die haar eigen relatie met de tradities en het landschap van haar vaderland verkent. Indrukwekkend: zeker het filmessay over het verdwijnen van de Kaspische tijger. Deze tijger speelde een belangrijke rol binnen de Oezbeekse cultuur en spiritualiteit; met de komst van de Turkse onderdrukker begon hij te verdwijnen uit het landschap. Maar niet uit de Oezbeekse ziel, betoogt Ismailova met haar stem, terwijl ze bijna tastbare beelden toont van woestijn en tijger. Ik voelde het gemis fysiek. Het verdriet. Ik liet het binnenkomen, en verliet de zaal met het gevoel dat ik iets geleerd had.

Hoe weinig begrijpen we vaak van mensen met een andere achtergrond. Hoe zeer je je moet openstellen voor hun kunst, hun uitspraken, hun visie, om maar te snappen waar hun pijn zit. Datzelfde geldt ook voor trans mensen, en de LHBT-gemeenschap in het algemeen. Er wordt rond Hogwarts Legacy maar veel gezonden - geklaagd, zelfs over al die trans mensen die een pleziertje willen afpikken - en weinig geluisterd.

De realiteit is dit: voor elk verhaal over een mannelijke verkrachter die zich in de gevangenis vrouw verklaard, zitten er veel meer trans vrouwen in een mannengevangenis waar ze dagelijks bedreigd worden, ontmenselijkt. En mannen staan niet in de wachtrij om met de nieuwe 'v' in hun paspoort naar de toilet te gaan - willen we sowieso een paspoortcheck voor de wc? Wel zijn er vele verhalen van trans mensen die het toilet uit worden gejaagd, die worden vernederd, er even fijntjes op gewezen dat ze voor de maatschappij minder waard zijn terwijl ze gewoon rustig naar het toilet willen. Toch houdt iedereen zich continu bezig met randgevallen die 'een bedreiging zouden kunnen vormen voor vrouwen'.

Door de angst voor mishandeling door mannen op trans mensen te leggen, doe je niks aan het daadwerkelijke probleem - je jaagt alleen een minderheidsgroep weer de kast in. Dat is ook funest voor de rest van de LHBTI-waaier. De geschiedenis leert dat het zelden stopt bij het aanvallen van één minderheidsgroep, dat het escaleert. Zo gingen we in de VS al snel van 'geen puberteitsblokkers voor kinderen' naar wetten die onmogelijk zouden maken om als volwassene tot 25 jaar een behandeling voor genderdysforie te krijgen, naar pogingen om drag queens uit het publieke leven te jagen.

De achterliggende gedachtes van deze wetten zijn duidelijk: gedrag dat een beetje uit de norm valt, moet maar weer terug de kast in. Ze doen dat met kleine stapjes, om zo het publiek niet te verliezen. Wie de queergeschiedenis kent, weet dat dit niet de eerste keer is; zo verloren we veel onderzoek over transgenderbehandeling toen de Nazis de boekencollectie van de genderkliniek van Magnus Hirschfeld in brand staken, een gebeurtenis die het startschot vormde voor LHBTI-vervolging. Tot die tijd was er wél ruimte voor LHBTI'ers in Duitsland.

Ook hier in Nederland komt een oude canard weer tevoorschijn: 'kinderen moeten niet met seks bezig zijn'. Daarom zou LHBTI-onderwijs maar weer van scholen moeten verdwijnen. Absurd: kinderen verkennen al op jonge leeftijd, op nonseksuele wijze, hoe relaties werken. Ik merkte op mijn 13e al dat ik mijn ogen niet van Natalie Portman kon afhouden toen ik Star Wars keek. Door mee te gaan met de ontwikkelingen van kinderen zelf, kun je ze context bieden. Dat heeft niks met seksualisering te maken.

Enfin, dit wordt al veel te lang, en ik laat het hierbij. Speel wat je wil spelen - maar hou alsjeblieft óók een oor open voor de mensen die nu gekwetst zijn, die bang zijn voor de toekomst. Op zijn ergst leer je er wat van.

• Ik speelde Hogwarts Legacy zelf. Mijn oordeel: het is een middelmatige sandbox met een Harry Potter-sausje.

• Jullie weten al lang hoe ik me voel over de derde aflevering van The Last of Us, maar voor NRC schreef ik er ook over: een homostel dat vredig oud mag worden, dat is revolutionaire televisie.

• De merger tussen Microsoft en Activision Blizzard is nog steeds geen feit. De Britse marktautoriteit liet deze week de eerste resultaten van hun onderzoek zien, waarin ze hun zorgen uiten over de merger en een aantal suggesties bieden om die zorgen te verminderen, zoals het afstoten van Activision (waarmee Microsoft dus alleen Blizzard en mobile-gigant King zou houden). Volgens analisten is het onderzoek echter een signaal dat de positie van de marktautoriteit afzwakt en er een compromis aankomt.

• De eerste Grammy in de nieuwe categorie 'Beste Score Soundtrack voor Games en Interactieve Media' gaat naar een vrouw, Stephanie Economou, voor haar werk aan Assassin's Creed Valhalla-uitbreidingspakket Dawn of Ragnarok. Het profiel van vrouwelijke componisten in games is nog niet erg hoog, maar mensen als Jessica Curry (Everybody's Gone to the Rapture) en Yuka Kitamura (die één van mijn favoriete dramatische orkest-scores componeerde voor Dark Souls 3) leveren al jaren fantastisch werk. Fijn dus.

• Het aantal kijkers van The Last of Us blijft maar stijgen. Deze week stond het aantal op 7,5 miljoen. Dat is zeer zeldzaam voor een streamingserie.

• Ik ben geen Nintendo-mens, maar voor wie dat wel is, had de Nintendo Direct een hoop te melden. Zoals een remaster van gameklassieker Metroid Prime (meteen te spelen), een nieuwe releasedatum voor het door de Oekraine-oorlog uitgestelde Advance Wars, en de komst van Pikmin 4. De hele lijst staat hier. Oh, en de Nintendo Switch is nu officieel de op twee na bestverkochte console allertijden (na de PlayStation 2 en de Nintendo DS).

• De regisseur van mijn favoriete Assassin's Creed (Black Flag) vertrekt bij Ubisoft. Hij zou vijf jaar aan een nieuwe AC-game hebben gewerkt die door insiders als 'veelbelovend' werd bestempeld.

• Tim Schafer, bekend van klassiekers als Psychonauts en Grim Fandango, wordt opgenomen in de Academy of Interactive Arts & Sciences Hall of Fame.

• Angry Birds-maker Rovio is actief in gesprek met meerdere partijen die het bedrijf mogelijk willen overnemen.

• Geweldig die game-Grammy, alleen jammer dat de man die de winnaar voorlas blijkbaar niet weet hoe hij de woorden in 'Assassin's Creed Valhalla' moet uitspreken.

• Gamemaker Toby Fox, bekend van de fantastische, deconstructieve indiegame Undertale, interviewde de obscure gamemaker Kikiyama over de atmosferische kunst- en cultgame Yume Nikki (2004). Kikiyama geeft nooit interviews, maar wilde wel ja zeggen - tegen een ja/nee-interview. Het oorspronkelijke gesprek is in het Japans, de vertaling vind je hier.

• Het Finse gamebedrijf Fingersoft experimenteerde met verkorte werkweken. Die experimenten bevielen: werknemers kunnen er nu voor kiezen om zes uur per dag te werken, voor 90% van hun gebruikelijke salaris. In ander goed gamewerknieuws: de salarissen bij Nintendo gaan met 10 procent omhoog. En anders dan Ubisoft legt Take Two de schuld van de mindere resultaten niet bij de werknemers.

Hoera: Vosje heeft haar eerste ei gelegd!