Krijgen we überhaupt nog een 'Zomer van Games'? | 16-06

Wat moeten we nu precies vinden van niet-E3 2024? Ja, uiteindelijk wist Xbox in zijn eentje nog iets te redden, maar over de algehele linie vond ik het maar deprimerend. De leuke dingen zaten verstopt in de vele, versplinterde indie-showcases.

Geoff Keighley had van te voren al iets aan verwachtingsmanagement gedaan, toch was de ‘hoofdpersconferentie’, Summer Game Fest, feitelijk een lege huls. Het deed me een beetje denken aan het eerste post-lockdownjaar van Gamescom, toen Embracer zowat elke vierkante meter van de beursvloer had opgekocht: een hoop flitsende lichtjes en bewegende beelden waaruit je vooral een ontbreken kon aflezen. Idem voor de andere gamegigant-persco’s. Ik ben net zo’n grote fan van Astro’s Playroom als - gok ik - de helft van de lezers van deze nieuwsbrief, maar als dat Sony’s grote klapper is, dan geef ik dit PlayStation-jaar bij deze op.

We kunnen Xbox wel bedanken voor de spectaculaire show die zij op het nippertje neerzetten - Doom, Perfect Dark, Dragon Age! - maar in mijn herinnering kregen we vroeger meerdere van deze shows in een week. Grote titels, veel enthousiasme, iets om naar uit te kijken. Wel een leuk momentje voor Xbox, natuurlijk; na al die slechte berichtgeving over gesloten studio’s en jaren gekwakkel, was ceo Phil Spencer opeens de man die met een lawine van games de zomer mocht redden.

Zelf werd ik echter getroffen door een andere gedachte. Het is een uitermate slecht moment om als indie studio een investering nodig te hebben, maar het voelt als een goed moment om een indie game te hebben die áf is. Kijkend naar presentaties als de Future Games Show - de aankondigingenparade die gamesite Gamespot organiseert - en de PC Gaming Showcase (van PC Gamer) moest ik meermaals naar m’n laptop grijpen om ‘even’ iets op mijn wensenlijstje te zetten.

Vorig jaar werd de diversiteit en creativiteit van het huidige indielandschap overschaduwd door grote gamemakers. Dit jaar rolde het ineens als een golf over me heen. We hebben natuurlijk al een reeks verrassende indie-klappers gehad dit jaar, maar ik vermoed dat die trein nog wel even vooruitdendert. Het levert verfrissende spellen op, nieuwe ideeën, thema’s die we nog niet eerder hebben gezien.

Misschien is het niet per se slecht dat de grote jongens zich opnieuw moeten uitvinden. Misschien hebben we gewoon een paar rare indiejaren nodig.

Weten wat er allemaal is aangekondigd? Eurogamer heeft een totaaloverzicht.

Nou ja, niet alléén met indie games, toegegeven. Door mijn vakantie blijft jullie een langer en nerdier verhaal over Dragon Age bespaard (al volgt die misschien later). Maar ik ben wél blij dat deze game na tien jaar in development hell eindelijk af is.

Ik heb een geschiedenis met Dragon Age: de berichten dat er LHBT-romances in Origins waren lokten mij terug naar gaming als volwassene. En als beginnend gamejournalist zat ik in 2021 op Gamescom in een theatertje te wachten op de Dragon Age: Inquisition trailer, toen ineens Michael Gamble - toen DLC-producer op Mass Effect, nu executive producer - naast me kwam zitten. Ik - die op dat moment alle op socials zichtbare BioWare-medewerkers van gezicht kende - schrok me kapot. Gelukkig stond hij op. Om vervolgens vervangen te worden door toenmalig BioWare ceo Aaryn Flynn, die achteraf wilde weten wat ik van de trailer vond.

Slik.

Slikken was het ook wel een beetje, toen ik de eerste trailer van Dragon Age: The Veilguard zag. Felle kleuren, Fortnite-achtig design. En ja, een toontje dat door veel gamers als ‘hero shooter’ werd bestempeld. Niet bepaald het duistere rollenspelgenre dat BioWare ambieert. (Zelf zag ik er overigens een zweem van Patrick Weekes in, de BioWare-veteraan die nu de baas is over het schrijversteam van Dragon Age. Hen schrijft graag fantasy heist-boeken. Voor de liefhebber.)

Maar wat mij betreft maakte de vervolgdemonstratie veel goed. Goed, veel fans klaagden dat het te snel liep, dat er te weinig zichtbare tactiek was. Maar Dragon Age is altijd een serie in beweging geweest, zoekend naar een goed middelpunt tussen de actie van moderne games en de tactiek van het ouderwetse rollenspelgenre. Nu heeft Larian met Baldur’s Gate 3 aangetoond dat er in deze tijden ook vraag is naar spellen die volledig het laatste zijn, maar Dragon Age is dat nooit geweest.

Dat vind ik oprecht prima. Ik heb altijd geworsteld met klassieke RPG’s. Ze hebben vaak de beste verhalen, de meest interessante personages, thema’s die me aanstaan. Maar de gameplay vond ik vaak tergend sloom. En aan het genre kleven visuele eisen: als je veel keuzes mogelijk maakt in je game, moet je ervoor zorgen dat het niet te duur wordt om alle benodigde animaties te maken. Een camera op afstand met een boel standaardanimaties voor als het écht ingezoomd werd - dat was altijd de oplossing. Maar het creëert bij mij ook afstandelijkheid. Juist BioWare wist met Mass Effect en Dragon Age een compromis te vinden, en dat compromis is precies wat ik uit deze game wil.

Ik blijf dus voorlopig optimistisch over The Veilguard. Zeker ook omdat ik weet hoezeer BioWare altijd geworsteld heeft om in previews en trailers te laten zien wát een game is. Het is bij uitstek een serie waar je gewoon aan iets wil beginnen, jezelf naar binnen wil laten lokken, om vervolgens langzaam op alles verliefd te worden.

Ik ben er klaar voor.

• Ik vroeg televisierecensent en kattenliefhebber Wilfred Takken om eens op te schrijven wat hij van game Little Kitty, Big City vond. Te knus, te weinig echte kattenemotie, vond hij.

• Bastiaan Vroegop en ik tikten een overzicht met vier van de beste indie games van dit voorjaar. Zoals onder andere Animal Well.

• Een groep Britten verdenkt Steam-webshopuitbater Valve van illegale prijsmanipulatie en klaagt het bedrijf aan, aldus Kotaku.

• Sumo Group snijdt flink in het personeelsbestand, tot 15 procent, bericht GamesIndustry. De studio is nu enkele jaren in handen van het Chinese Tencent, en staat voornamelijk bekend om zijn ondersteunende werk bij grote games van andere partijen, zoals WB Games/Avalanche (Hogwarts Legacy).

• Ook bij Behaviour Interactive vindt er een ontslaggolf plaats, zo’n 95 mensen. Vorig jaar nam Behaviour het Nederlandse Codeglue over. Tot nog toe lijken de ontslagen vooral bij de Behaviour-studio in Montreal te vallen.

• Baldur’s Gate 3 heeft een Nebula Award gewonnen, de prijzen voor de beste sci-fi en fantasy van dit moment.

• Metallica in Fortnite? Metallica blijkbaar in Fortnite. Niet de raarste mismatch van doelgroepen ooit, maar als Grateful Dead de volgende is dan geef ik het op.

• Leslye Headland, de showrunner van Star Wars-show The Acolyte, zou graag een serie maken op basis van de Knights of the Old Republic games, zegt ze. Eerder liet ze al doorschemeren dat de bad guy uit de serie geïnspireerd is door KotOR 2-antagonist Kreia. From her lips to Kathleen Kennedy’s brain…

• Website Spieltimes interviewde gamejournalist Nathan Grayson, die de afgelopen 15 jaar voor zo’n beetje elk Amerikaans gamejournalistiek medium van belang schreef. Het blijkt een interessant maar ook deprimerend kijkje in de staat van de (game)journalistiek volgens Grayson.

• Wat kan interactiviteit toevoegen aan een goed verhaal? GamesIndustry.biz vroeg het Caroline Marchal van Interior Night, de studio verantwoordelijk voor de verhalende game As Dusk Falls.

• Ook dook de site in het verhaal achter E3: van de geboorte tot het hoogtepunt tot aan de stille dood van de afgelopen jaren.