Geschiedenis van nieuwe media verdwijnt gemakkelijk naar de stort | 25-3

Het woord vooraf

Zo'n 80 procent van alle stomme films ooit gemaakt bestaat niet meer. In de vroege jaren van de filmindustrie geloofde niemand dat een film nog waarde had als die niet meer in de bioscoop vertoond werd. Omdat filmrollen veel plek in beslag namen in opslagruimtes, gooiden filmstudio's ze vaak plompverloren weg. Decennia aan filmgeschiedenis verdween zo naar de stort.

In dit digitale tijdperk voelen games, films en series soms weer bijna net zo waardeloos. Een gamemaker gooit een spel misschien niet meer weg (dat tijdperk zijn we voorbij), maar steeds meer spellen zijn alleen nog digitaal te verkrijgen. Trekt de maker óf de uitbater van de winkel de stekker er uit, dan is de game voor het grote publiek opeens verdwenen.

Poef: daar gaat de Nintendo eShop voor 3DS en Wii U. Vanaf komende maandag sluit Nintendo deze winkels, wat betekent dat je duizenden titels voor beide spelcomputers niet meer digitaal kan kopen. Heb je al iets gekocht, dan kan je dat wel gewoon in de toekomst weer downloaden. Voorlopig. Want hoe lang Nintendo die servers in de lucht wil houden, weten we niet.

Dat heeft nu al gevolgen: het rare Nintendo Badge Arcade is sinds deze week opeens onspeelbaar. Hoeveel andere games op 3DS straks kapot gaan omdat ze geen toegang meer hebben tot de servers, is onduidelijk. Straks zijn fysieke schijfjes voor het apparaat in ieder geval geld waard; andere gamers besloten hun slag te slaan in de opheffingsuitverkoop en kochten elke 3DS game uit de winkel. Ook dat ging niet even vlekkeloos: voor sommige games moet je nu al omwegen bewandelen om ze nog te kunnen kopen.

En Nintendo is bij lange na niet de enige. Zo maakte Electronic Arts deze week bekend dat verschillende oude Battlefield-games en de geliefde culthit Mirror's Edge uit alle digitale winkels zouden verdwijnen. Ze wilden de servers offline halen, en dat zou de games onspeelbaar maken. Nadat fans hun verwarring uitte omdat Mirror's Edge geen online-component heeft, werd haastig gezegd dat dat een foutje was - Mirror's Edge blijft.

Ja, servers zijn duur. Opslagruimte was dat vroeger ook. Toch is het bizar dat er nog steeds zo gemakkelijk met de eigen geschiedenis wordt omgesprongen. Het levert ook enorme kopzorgen op voor conservatoren zoals die bij Beeld en Geluid, die moeten uitzoeken hoe ze een spelervaring kunnen bewaren als de online infrastructuur er niet meer is. Maar dit zal blijven gebeuren, zolang het in stand houden van oude games primair de taak van commerciële bedrijven blijft.

Beeld uit de game Cart Life.

Toch was er ook een positief nieuwtje uit deze hoek, deze week. Ergens op een oude harde schijf van een oude laptop heb ik waarschijnlijk nog bestanden staan van Cart Life, een bijzondere indiegame uit 2013 waarin je als arme straatverkoper moet proberen om geld te verdienen. Een game die me fascineerde: een game met een verhaal, en een sociopolitiek hart.

Maar in 2014 verdween de game uit gamewinkel Steam. De maker was ongelukkig over de vele bugs, en kwam er vervolgens nooit aan toe om ze op te lossen en een nieuwe versie beschikbaar te maken. Wie Cart Life wilde spelen, moest op zoek naar de open source-versie van de broncode die nog ergens op internet rondzwierf.

Nu komt Cart Life eindelijk terug, schrijft Wired. Tien jaar na de release heeft maker Richard Hofmeier een uitgever gevonden die hem wil helpen de game op te lappen. Een kans om iets goed te maken, noemt hij het. Ik kijk er naar uit - en wens stilletjes om meer van dit soort oplossingen. Opdat we de gamegeschiedenis niet óók naar de stortplaats zien verdwijnen.

De komende drie weken ontvangen jullie deze nieuwsbrief waarschijnlijk niet - ik ben dan niet alleen met, maar ook op, vakantie. Vanaf 22 april ben ik weer terug. (Ik beloof overigens niet dat ik niet in een weekend opeens de kriebels krijg en toch iets schrijf.)

In het nieuws

Verder interessant

  • Ash Ketchum, sinds 1997 hoofdrolspeler van de Pokémon-animatieserie, is sinds gisteren met pensioen.

  • Website Bashers begon met de ambitie de Nederlandse gamejournalistiek te veranderen. De site ging ten onder, maar de deelnemende gamejournalisten waaierden uit naar de mainstream media, observeert Villamedia in dit fijne stuk.

  • Hellblade is nog steeds één van mijn favoriete games van de jaren 10. Het spel werkt door je continu héél dicht op hoofdrolspeelster Senua te houden, die in een psychose zit. Deze beelden van real-time animatie - de bewegingen van de actrice worden ter plekke gedigitaliseerd en tot game-animatie omgetoverd - voor Hellblade II zijn echt ongelofelijk. Alleen de laatste minuten zijn 'gewone' videobeelden.

  • Acteur Christopher Judge zei eind vorig jaar in zijn speech bij de Game Awards dat hij bijna nee had gezegd tegen de rol van Kratos uit God of War. Hij legt nu aan IGN uit waarom.

  • Inmiddels komt zelfs Sony met een toegankelijke controller, maar vroeger was het voor gamers met een beperking lastig om te spelen. Grant Stoner vertelt hoe zijn broer uiteindelijk een ijsstokje vastplakte aan de controller zodat Grant games kon spelen.

Kip van de week

Een witte zijdehoender in profiel

Prinses Pluisje has returned.

Join the conversation

or to participate.